Het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland

Hoi allemaal,

Zaterdagochtend hebben we een beetje uitgeslapen met onze spierpijn van de hike. Daarna hebben we wat boodschappen gedaan en toen zijn we naar Wellington gereden, waar we de ferry hebben gepakt naar Picton (het Zuidereiland). We hebben onszelf 3 uur moeten vermaken op de boot, waarna we weer flink konden doorrijden naar een dorpje dichtbij Abel Tasman, want hier hadden we een kayak-tour geboekt voor de volgende ochtend. Hier moesten we al vroeg zijn en toen we alle uitleg hadden gekregen over de kayaks en over wat we gingen doen, konden we vertrekken richting het strand, waar we het water op zouden gaan. Wieske en ik zaten samen in 1 kayak: Wieske voor en ik achter. Dit ging eigenlijk heel goed, al werd het wel een beetje zwaar voor je armen, maar het was over het algemeen goed te doen. Helaas kreeg ik weer een beetje last van het zeeziek zijn, dus ik heb niet altijd evenveel kunnen genieten, maar ik kon niet om het uitzicht heen. Het was ook een prachtige zonnige dag en we hebben nog wat zeehonden kunnen spotten, dus dat was ook helemaal top. Daarna hebben we op een klein strandje lekker wat lunch gekregen en nog even van de zon kunnen genieten. Toen werden we opgehaald door de watertaxi, die ons weer terugbracht naar het beginpunt, waar onze campervan stond. Daarna zijn we vrijwel meteen weer gaan rijden richting Nelson National Park, waar een prachtig meer lag met uitzicht op de bergen. Een bizar mooie plek! Daarna reden we weer verder, maar we hadden al snel besloten dat we een rustige avond wilde, dus hebben we een camping in de buurt gezocht, dichtbij een dorpje waar we lekker even uit eten zijn geweest. Weer even luxe gedaan dus, al was het nog vrij goedkoop en ontzettend lekker! Één van de lekkerste burgers die ik ooit heb gegeten. Daarna weer terug naar onze campervan.

Maandagochtend zijn we eerst naar Punakaiki gereden, waar we een korte wandeling hebben gemaakt langs de Pancake rocks: letterlijk rotsen die de vorm hebben van opgestapelde pannenkoeken. Het was vergelijkbaar met wat we al gezien hadden op de Great Ocean Road in Australië, dus minder indrukwekkend dan verwacht (wat zijn we toch verwend!!!!) Maar alsnog was het leuk om te zien, vooral ook omdat de zee heel wild was en echt tegen de rotsen kletsten. Na deze stop reden we door naar Hokitika, want daar was een korte wandeling naar de Swing Bridge (een wiebelende, smalle brug). Het water hoorde helderblauw te zijn, maar was helaas wat verkleurd (met wit gemengd, melkachtig… wat grauwer in ieder geval). Je kon dus over die wiebelende brug heenlopen. Ik vond het minder eng dan ik van tevoren dacht, dus dat was wel leuk! Daarna zijn we weer 2 uur doorgereden naar Franz Josef, want hier hadden we de volgende dag een tour op de gletsjers.

We sliepen twee minuten van de organisatie af, dus we konden wat meer uitslapen dan andere dagen. We kregen een speciale broek, een soort regenjack en flinke schoenen van de organisatie. Ook kregen we een klein tasje, waar camera’s, water en wat snacks in konden. Hier zat ook al een mutsje in, een paar handschoenen en de spikes die we onder onze schoenen moesten doen, als we op het ijs waren, zodat we meer stevigheid hadden natuurlijk. Toen we alles aanhadden en helemaal ready waren, liepen we naar de helikopter. We waren met een groep van 12 mensen en werden in 2en gesplitst, omdat je met z’n 6en in een helikopter kan. Wieske mocht voorin (waarschijnlijk doordat zij en een ander meisje het lichtste van de groep waren). Ik stapte als laatste in, dus zat de heenweg mooi bij het raam. Ik heb in Afrika al eerder in een helikopter gezeten (nogmaals: verwend!!!!) en ook deze keer vond ik het weer supergaaf! Echt bizar, supermooi uitzicht en we vlogen echt door de bergen naar de gletsjer toe. We zijn ook geland op de gletsjer en daar werden we opgewacht door onze gids, Melvin (toevallig was hij ook Nederlands!) Hij heeft ons uitgelegd hoe we de spikes onder onze schoenen moesten doen en we kregen een soort wandelstok, voor nog meer stevigheid. Toen gingen we wandelen door de gletsjer. Melvin zorgde ervoor dat de weg vrij was en hij hakte telkens een mooi trappetje. Zo hebben we een flinke wandeling gemaakt door het ijs, wat echt een bizarre waarneming was. Prachtig uitzicht, veel ijs en sneeuw, maar wel tussen hele normale bergen. Heel gek, maar onwijs gaaf om mee te maken. Wieske en ik vonden dit allebei zeker het hoogtepunt tot nu toe. Je maakt het natuurlijk niet iedere dag mee ;) Daarna liepen we terug naar de helikopter, die trouwens continu aan het vliegen is om groepen weg te brengen en weer op te halen. De vlucht is ook echt maar 5 minuutjes of zo. We werden dus weer mooi opgehaald en er was weer iemand van de organisatie die ons opwachtte toen we landden. We konden toen alle geleende kleren weer uitdoen en mochten het mutsje houden, wat leuk is als aandenken natuurlijk. Daarna zijn we weer verder gereden en hadden we weer prachtige uitzichten, echt ongelooflijk. Toen hebben we ook geslapen op een soort camping langs de weg, met nog steeds het prachtige uitzicht. Daar hebben we ’s avonds nog gekaart met een stel uit Amerika. Dat was ook wel echt gezellig en een keer wat anders dan ‘tv kijken’ in de auto.
Uiteindelijk slecht geslapen helaas, maar de volgende dag hadden we wel een flinke hike op de planning staan. Roys Peak heette de berg die we gingen beklimmen. Daar zijn we dus heengereden ’s ochtends. We hadden de hele wandeling heel mooi uitzicht en ook toen we op de top waren, zag het er weer allemaal supermooi uit. Echt een plaatje! Het lijkt gewoon bijna nep, zo bizar. Het was wel echt een hele heftige klim. Heel steil en bijna geen vlakke stukken. Heel zwaar dus, en het dalen ging een stuk sneller (letterlijk rennend). Helaas was Wieske haar telefoon kwijtgeraakt en we konden ‘m niet meer vinden. Hebben van alles geprobeerd natuurlijk, maar konden ‘m echt nergens vinden. Gelukkig kregen we een berichtje op mijn telefoon van de eerlijke vinder en konden we haar telefoon de volgende ochtend ophalen. Daarna zijn we doorgereden naar de Wanaka tree. Dit is een boom die in het water staat met op de achtergrond de prachtige bergen. Het is ook heel stil, rustig water, dus het ziet er echt supermooi uit! Toen zijn we doorgereden naar Queenstown. Daar hebben we in een gondel gezeten, zodat we naar de top van de berg konden, waar we uitzicht hadden op de stad, de bergen en het water. Dit was dus een prima tussenstopje, onderweg naar Milford Sound (een rit van ongeveer 5 uur in totaal). Hier hadden we de volgende ochtend een tour geboekt. We hebben onderweg ergens geslapen op een camping, tussen de bergen.

De volgende ochtend zijn we doorgereden naar het afgelegen, maar toeristische Milford Sound. Hier hadden we een boottocht geboekt tussen de gigantische bergen. Het was wel mooi, maar het was best koud en nog vrij bewolkt, dus we hebben vooral binnen gezeten op de boot. Het was alsnog wel mooi, maar ik kan me voorstellen dat het een andere ervaring was geweest als het stralend weer was. De tour duurde anderhalf uur en we hebben ook nog wat zeehonden gezien! Daarna hadden we weer een lange rit in de auto, terug naar Queenstown, waar we een wasje hebben gedraaid en even lekker uit eten zijn geweest bij een Italiaan. Daarna lekker geslapen en de volgende ochtend weer doorgereden naar Tekapo. Onderweg hele mooie helderblauwe meren gezien. De uitzichten die we hier hebben, maakt het rijden ook zoveel leuker! De uitzichten op de bergen lijken soms wel nep, een soort achtergrond van je computer of zo. Heel bizar. Moeilijk te bevatten dat dit echte bergen zijn.
In Tekapo hebben we de Mt John Walk gedaan. Dit is een berg, die we weer beklommen hebben. Deze klim duurde gelukkig niet zo lang! Op de top was ook een café, waar we even wat gedronken hebben. We dachten dat we tijdens de walk de Shepherd Church zouden zien, maar die bleek op een hele andere plek te staan, waar we daarna dus nog naartoe gereden zijn. Dit is een klein, schattig kerkje, die heel veel gefotografeerd is door toeristen. Helaas was de kerk al dicht toen wij daar aankwamen, dus we hebben ‘m niet meer vanbinnen kunnen zien. Hierna hebben we een tour geboekt voor diezelfde avond nog voor stargazing, want Tekapo staat erom bekend dat je hier de sterren heel helder kunt zien. Omdat de tour pas om 23.45 uur begon, zijn we gaan koken met uitzicht op Lake Tekapoen hebben we wat series gekeken op de iPad van Wieske. Bij de tour kregen we wat warms te drinken en toen gingen we buiten op ’t deck naar de sterren kijken en kregen we hier heel veel uitleg over. Ik wist er zelf eerlijk gezegd nog niet veel van, dus ik kon het ook niet heel goed volgen. Ik miste wel wat basisinformatie. We hebben ook door telescopen mogen kijken. Hier hebben we ook de maan door gezien. Het was helaas volle maan, wat best veel licht gaf en hierdoor zagen we de sterren dus minder goed. Wel konden we de maan dus goed bekijken. Na veel uitleg door de gepassioneerde begeleiders, was het tijd om de sterren te bekijken vanuit de hot pool. We kregen een soort hangmat voor in het water en konden toen genieten van de sterrenhemel, terwijl er nog wat verhalen over verteld werden. Het was buiten best koud, dus de hot pools waren ook echt heerlijk. Toen de tour voorbij was, zijn we naar een gratis camping gereden, waar we overnacht hebben.

De volgende ochtend zijn we naar Mount cook gereden, waar we de Hooker Valley track hebben gedaan: een wandeling van ongeveer 3 uur return. Je hebt tijdens deze wandeling en dan vooral op het eindpunt een mooi uitzicht op Mount Cook. Hier ligt ook weer een gletsjer, dus heel bijzonder uitzicht op sneeuwbergen! Onderweg moesten we ook over een paar lange wiebelende hangbruggen. Een beetje eng, maar ook wel gaaf! Het weer was mooi en het was verder geen zware wandeling, dus dat was wel fijn! Toen we erheen reden hadden we ook al een prachtig uitzicht op de sneeuwbergen, in combinatie met het superblauwe water van Lake Pukaiki! Na de wandeling zijn we doorgereden naar Geraldine. Dit dorpje lat mooi op de route naar Christchurch. Hier hebben we overnacht en vanmorgen zijn we naar Christchurch gereden, hebben we onze campervan ingeleverd en zijn we met een taxi naar het vliegveld gegaan. Wieske en ik hebben toen weer afscheid genomen, want zij gaat met andere vluchten naar huis.

Het zit er nu echt op. Op dit moment zit ik op Brisbane Airport en over een paar uur vlieg ik naar Abu Dhabi en van daar naar Amsterdam! Een hele lange reis, maar ik heb zeker zin om iedereen weer te zien!!!!!

Bovenal ben ik super dankbaar, blij en trots dat ik dit allemaal mee heb mogen maken. Ik heb veel geleerd, veel gezien, veel gedaan en had het allemaal voor geen goud willen missen.

Ik zie jullie snel!!!!

Liefs, Milou

Het Noordereiland van Nieuw-Zeeland!

Hoi allemaal,

Ja hoor, daar gaan we dan. Het toetje van het Australië-avontuur: een 17-daagse reis door Nieuw-Zeeland. Let’s go!

Nadat ik afscheid had genomen van m’n Australische familie, stapte ik op het vliegtuig naar Auckland, waar ons avontuur zou beginnen. Op het vliegveld heb ik op Wieske gewacht, want zij kwam vanuit Sydney natuurlijk. We hebben snel wat gegeten en zijn toen met een Uber naar de plek gegaan waar we onze campervan (lees: grote auto) op konden halen, van het merk Spaceship. Niet alles was even duidelijk. Ze zeiden ook dat we gratis Wifi zouden hebben, maar hier bleken we gewoon voor te moeten betalen.. We hadden wel Wifi nodig voordat we konden betalen voor ons internet, dus zijn we random rond gaan rijen op zoek naar gratis wifi. Uiteindelijk is dat gelukt, waarna we boodschappen zijn gaan doen en door zijn gereden richting de plek waar we onze eerste tour zouden hebben (de volgende ochtend). Uiteindelijk hebben we op een gratis camping/parkeerplek geslapen, een uur van de plek af waar we moesten zijn, maar het was al best laat en veel andere campings waren dicht, dus dit was een prima m=plekje in Whangarei. De volgende ochtend zijn we wat eerder opgestaan, odat we op tijd zouden zijn voor de tour in Paihia. Dit was de Hole in Rock tour, inclusief dolfijnen spotten! Supergaaf! Flink wat dolfijnen gezien van heel dichtbij! Ze zwommen gewoon mee met onze boot… echt indrukwekkend! Hole in rock was letterlijk een soort rots met een groot gat erin, waar we ook doorheen vaarden. Ook heel gaaf!
Na deze tour hebben we rustig ergens geluncht in chille loungestoelen, lekker in het zonnetje. Daarna moeten we wel flink doorrijden (ongeveer 5 uur). We hebben wel goed afgewisseld met het rijden, dus dat ging prima. Toen hebben we een slaapplek gevonden in Tairua, op een camping. Eerst hebben we nog wat gegeten en de finale van Wie is de Mol gekeken in onze campervan.

De volgende ochtend zijn we doorgereden naar Hahei, waar we met een shuttlebus naar de Cathedral Cove Walk werden gebracht: een wandeling (flinke heuvels op en af wel) naar de Cathedral Cove. Dit was een hele grote rots, op het strand, met een gat erdoorheen, waar je een mooie doorkijk had op een andere rots en de zee. Je kon er ook doorheen lopen (soort grot). Heel mooi! Daarna zijn we doorgereden naar Hot Water Beach, waar we een schep gehuurd hebben. Hier graaft iedereen namelijk kuilen, omdat er op verschillende plekken warm (lees: heet) water naar boven komt. Zo kun je dus je ‘eigen spa’ maken. Eerst konden we niet de juiste spot vinden, maar uiteindelijk kregen we gloeiend heet water naar boven. Het was ook te heet om in te gaan zitten, maar alsnog heel leuk om mee te maken. Daarna hebben we nog wat boodschappen gedaan en zijn we doorgereden naar een camping in Omanawa, waar we een mooie plek hadden met uitzicht op een meer en er liepen ook veel schapen rond (dat is sowieso heel veel hier in Nieuw-Zeeland). Helaas zaten er wel veel muggen, maar uiteindelijk wel lekker kunnen slapen.

De volgende ochtend hebben we redelijk uit kunnen slapen, wat we ook wel even nodig hadden. Rustig aan kunnen doen, maar uiteindelijk wel naar Wai-o-Tapu gereden, waar het Thermal Wonderland was: een vulkanisch gebied, waar je doorheen kan lopen en uitzichten hebt op verschillende natuurverschijnselen. Echt bizar om allemaal te zien: heel indrukwekkend en vooral interessant voor Aardrijkskunde-freaks. Nu ben ik dat zelf niet echt, maar ik vond het ook heel leuk om te zien allemaal! Het enige nadeel was wel dat het er heel erg stonk naar rotte eieren, maar dat hoort natuurlijk ook bij de natuur.
Daarna zijn we doorgereden naar een camping in Taupo, want hier moesten we de volgende dag zijn.

Woensdagochtend gingen we naar de Aratiatia rapids, waar om 10 uur ’s ochtends heel veel water werd losgelaten, waardoor de hele ‘rivier’ weer volstroomde. Dit hebben we vanaf een mooi punt kunnen bekijken. Het was leuk om te zien en bizar hoeveel water er in 1 keer wordt losgelaten, maar het was minder spectaculair dan we verwacht hadden. Daarna reden we door naar de Huka falls: een bekende waterval in Taupo met een hele sterke stroming. Toen was ons dagprogramma al klaar, dus moesten we nog iets verzinnen om de rest van de dag te doen. We zijn toen eerst naar een MacDonalds gegaan, waar je in een vliegtuigje kon zitten om te eten. Dit was ook echt een vliegtuigje wat ooit gevlogen had. Daarna zijn we naar een spa gegaan met heerlijke hot pools buiten en ook wat glijbanen. Dat was echt heel relaxed en voelde ook even als luxe, tussen het kamperen door. Toen zijn we doorgereden richting Waitomo, waar we de volgende dag moesten zijn voor een tour. 20 minuten daar vanaf hebben we op een gratis kampeerplek geslapen, aan het water.

De volgende ochtend hadden we om 10 uur een tour gepland staan: de tumutumu tubing tour met glowwormen. Dit was in een grot, waar we met 2 begeleiders ingingen. We hebben daar in het ijskoude water moeten zwemmen met onze wetsuits en in een tube gelegen en zo de glowwormen goed kunnen zien, die boven ons waren als een soort sterrenhemel. Heel bijzonder om te zien. Het was best wel een soort survivaltocht en dus ook vrij avontuurlijk. Dat was wel leuk voor een keer. Daarna konden we een lekkere warme douche nemen en toen on the road again naar onze volgende kampeerplek.

Vrijdag moesten we al vroeg opstaan, want we hadden een shuttlebus geregeld naar de Tongariro Alpine Crossing, om 8:15 uur! Dit is een hike door en over verschillende bergen in een vulkanisch gebied. Het wordt ook gezien als de mooiste 1daagse hike van Nieuw-Zeeland. Mensen doen er gemiddeld 6-8 uur over. Wij hebben er uiteindelijk 7 uur over gedaan, inclusief wat eetpauzes, rustpauzes en fotopauzes (eigenlijk alles als excuus om even te kunnen rusten). Het was een bizarre en zware klim, met soms prachtige uitzichten en soms enkel bewolking, waar je middenin liep; soms harde ondergrond, soms zachte, waardoor je onderuit kon gaan (wat Wieske en mij allebei 1 keer gebeurd is); soms had je het superheet en dan kreeg je het weer heel koud door de wind; soms ging je flink steil omhoog en soms flink steil omlaag; soms had je een breed pad en soms was het wel heel smal met een afgrond naast je; soms afzien en soms genieten! Het was dus een afwisseling van van alles en onze benen waren daarna wel echt kapot, maar we zijn zeker trots dat we het gedaan hebben! Midden in de bergen lagen ook grote plassen water, wat weer te maken had met het vulkanisch gebied waar we door liepen. Aan de andere kant van de hike, 20 kilometer verderop, werden we weer opgehaald door de shuttlebus. Toen kregen we ook te horen van het nieuws in Christchurch, dat een Australiër geschoten had in Moskees en er een tiental doden zijn. Heel eng! Dit is dus op het Zuidereiland gebeurd, waar wij de volgende dag naartoe zouden reizen.

Daarover meer in de volgende blog!

Liefs, Milou

Laatste weekje Australië: AFSCHEID!

Hoi allemaal,

Het afscheid is inmiddels al achter de rug, maar toch nog even een terugblik op de laatste week in Australië (geschreven, hier, vanuit Nieuw-Zeeland).

Alle voorbereidingen voor Nieuw-Zeeland zijn gedaan en donderdag ging ik naar Esmee... We zijn toen (voor mij voor de laatste keer) de stad ingeweest, waar ik nog wat laatste souvenirtjes heb gehaald voor mezelf.. leuk als aandenken natuurlijk! We zijn uit eten geweest en daarna heb ik bij Esmee geslapen, want zij woont ook dicht bij Brisbane. Veel gekletst en de volgende ochtend moesten we officieel afscheid nemen, nadat we nog even bij haar in de buurt wat rondgereden hadden met mooie uitzichten.
Toen ben ik weer naar huis gereden en heb ik de kinderen en Jade opgehaald, want zij hadden gewoon een school/werkdag. Toen ik net Jade had opgehaald, stopte de auto er ineens mee... Gas geven ging niet meer, dus hebben we de auto snel langs de kant van de weg gezet. Nigel is ons toen op komen halen, maar de auto heeft de rest van de week bij de garage gestaan en het heeft financieel gezien waarschijnlijk geen zin om 'm te maken. Het is wat hier in Australië met mij en die auto....
's Avonds hadden we gezellig een movie night met Jade en de kinderen.

Zaterdagochtend gingen we naar de moeder van Jade en haar vriend om afscheid te nemen. Gezellig wat gedronken en toen afscheid genomen. Ze hadden een lief kaartje geschreven voor me en een klein souvenirtje als cadeautje. Ze werd er emotioneel van, waardoor bij mij de tranen ook in de ogen sprongen. Zulke lieve mensen ook weer.

Zondag zijn we met het gezin naar Australia Zoo geweest. De eigenaren van deze zoo zijn de Irwins (de familie van Steve Irwin). Normaal zijn zij er ook bij en doen ze de krokodillenshow, maar deze dag waren ze er helaas niet. Wel giraffen gezien, m'n favoriete beesten: heel leuk dus! Het was ook echt een gezellig laatste uitje met z'n allen. Daarna hebben we in een parkje nog wat gegeten (late lunch), mooie afsluiting van de dag.

Maandag bracht de vader van Jade de kinderen naar school, omdat ik dus geen auto had... Ik heb toen de hele dag een beetje aan de afscheidscadeautjes kunnen werken en 's avonds gekookt en gegeten met de kinderen.

Dinsdag heeft de vader van Jade mij afgezet bij de Sunshine Plaza, want ik moest de foto's ophalen die ik daar had laten printen. Daarna 50 minuten naar huis gelopen. Thuis wat schoongemaakt en het fotoalbumpje voor de familie afgemaakt.

Woensdag had Nigel besloten dat Aidan en Ada thuis zouden blijven, dus heb ik de hele dag op hun gepast. Toch ben ik zelf al begonnen met het inpakken van m'n tas, want het einde was nu wel heel dichtbij. Verder nog 2 films gekeken en gezwommen met Ada! Ook hebben we nog een spelletje gedaan met z'n drieën, dus dat was wel gezellig.

De volgende dag was Ada 'ziek', al leek dat niet zo, maar ze is dus wel de hele dag met mij thuisgebleven... wat natuurlijk wel leuk was m'n enerlaatste dag.. nog even quality time met haar. Weer een film gekeken samen en ik heb nog de afscheidskaartjes geschreven voor iedereen, zodat dat vast klaar was.

Vrijdag was een drukke dag, want ik moest nog wat dingetjes doen voor m'n vertrek. De laatste spullen ingepakt, etc. Maar ook nog even kunnen relaxen gelukkig. 's Avonds een bbq met het gezin + ouders van Nigel. Een mooi typisch Australisch afscheid dus. Afscheid genomen en een nieuw bedeltje gekregen voor m'n Pandora armband (palmboompje). En ook nog een superlief kaartje! Ze vonden mijn cadeautjes en kaartjes ook heel leuk, dus dat was top! Ada ging al meteen met haar persoonlijke memory spelen en wilde het ook nog met mij spelen 'omdat ze me zo ging missen'.

Voor ik naar bed ging, heb ik afscheid moeten nemen van Aidan en Ada, omdat zij nog zouden slapen als ik zou vertrekken... Heel moeilijk en bizar dat het nu al voorbij is. Om 4 uur 's nachts ben ik opgestaan, afscheid genomen van Nigel en toen heeft Jade me samen met Ariella afgezet op het vliegveld. Echt superlief en we hebben ook lekker staan huilen met z'n drieën. Ga ze wel echt zo erg missen. Zo'n lieve mensen! Ook zo lief dat ze voor mij waren opgestaan 's nachts. En zo zat mijn avontuur in Australië als au-pair er alweer op... Ups en downs, maar overall: een reis om nooit te vergeten! Mega dankbaar dat ik dit mee heb mogen maken en stiekem best trots op mezelf dat ik dit heb aangedurfd. Ik kan niet wachten om thuis te ontdekken in hoeverre ik ben veranderd en wat het allemaal met me gedaan heeft. Maar nu eerst: genieten in Nieuw-Zeeland met Wieske!! Blog over Nieuw-Zeeland volgt, maar je kunt ons nu al een beetje volgen op de Polar steps van Wieske: https://www.polarsteps.com/WieskevanderCruijsen/1424582-nieuw-zeeland-roadtrip?s=827A2CEA-1991-4B78-8673-BE5583A40F08

Liefs, Milou

Nogmaals dank voor het trouw lezen van m'n blog. Ben al m'n lieve vrienden familie in Nederland nog meer gaan waarderen nu en ook heel blij met de vrienden en 'familie' die ik hier in Australië heb mogen ontmoeten.

Afscheid Saartje & Home alone met de kids

Hoi allemaal,

Vorige week dinsdag ben ik begonnen met het kopen van cadeautjes voor mijn afscheid hier. Ik heb voor Ariella een mooi kettinkje gekocht en ik heb zo'n zelfde kettinkje ook voor mezelf gekocht, zodat we een leuk matchende ketting hebben. Voor Aidan heb ik een waterfles van Harry Potter gekocht, omdat hij daar fan van is.
In de laatste 3/4 weken komt Nigel steeds meer met sneeropmerkingen over o.a. de dingen die ik doe of die ik juist niet doe of verkeerd doe. Ik merk dat ik daar wel echt heel onzeker van word en dat ik dan niet meer goed weet of ik het allemaal wel goed doe. Dat is wel echt heel vervelend en daardoor kijk ik er nog meer naar uit als het er hier straks opzit. Gelukkig 's avonds wel een goed gesprek gehad met Jade (ook daarover), toen we bij het voetballen van Aidan gingen kijken. Dat was wel echt heel erg fijn en zij geeft me dan ook wat meer zelfvertrouwen. Daarna ben ik voor de laatste keer gaan sporten bij Jetts, samen met Saartje. We hebben na het sporten ook samen gegeten bij haar.

Woensdag heb ik lekker even gezwommen en 's avonds afscheid genomen van Saartje... We zijn samen uit eten geweest en daarna gezellig minigolf gespeeld en gebowld. Was weer heel leuk, maar wel gek dat we nu dus al afscheid hebben moeten nemen. Saartje gaat namelijk naar Bali voor ongeveer 2 weken en ze komt pas terug als ik al weg ben naar Nieuw-Zeeland, maar we zien elkaar zeker in Nederland weer!:)

Donderdag heb ik weer verder Nieuw-Zeeland uitgezocht en heb ik 's avonds gezwommen met Ariella en Ada. Er komt een cyclone aan (genaamd Oma), dus daar hebben we ook alvast wat maatregelen voor getroffen, zodat dingen niet weg kunnen waaien en zo.

Vrijdag heb ik met Ariella gewandeld bij het strand en hebben we gekeken hoe heftig de golven waren door deze cyclone. 's Avonds ging Nigel uit eten met Ariella en ik had geopperd dat Jade ook iets kon gaan doen met Aidan (zodat ze wat quality time hadden, nu het nog kan). Zij zijn dus samen naar de film gegaan en ik bleef met Ada alleen thuis. Dat vond ik zelf stiekem ook wel leuk, zodat ik ook nog even wat alleentijd met Ada had. Wij hebben samen lekker nacho's gegeten en een film gekeken. Heel leuk en ik ga Ada ook echt heel erg missen! Ze geeft me ook steeds vaker uit het niets een knuffel of een kus... echt zo schattig!

Zaterdagochtend vertrokken Nigel & Jade richting Cairns, met het vliegtuig, dus ik zou tot dinsdagavond alleen thuis zijn met de kinderen. 's Ochtends had Aidan een voetbalwedstrijd, dus daar ben ik met Ariella en Ada heen geweest, al letten zij natuurlijk niet echt op wat er op het veld gebeurt, dus had Ariella Ada omgetoverd tot een mini-Ariella. Echt superschattig en ze lijken dan ook echt op elkaar. Daarna hebben we Ada ook omgetoverd tot een mini-Milou. Zo grappig!! Later hebben we Aidan naar een vriendje van hem gebracht, waar ie bleef logeren. Toen heb ik 's avonds met Ariella en Ada lekker een meidenavond gehad, met maskertjes en een sleepover in mijn kamer. Uiteindelijk is Ariella toch in haar eigen kamer gaan slapen, maar Ada bleef wel bij mij liggen. Dat is toch ook wel heel leuk wakker worden. Ze vond het zelf ook heel leuk en speciaal. Zondagochtend hebben we Aidan weer opgehaald en 2 uur later weer naar een kinderfeestje gebracht bij de bowlingbaan. Weer 2 uur later hebben we hem weer opgehaald. 's Avonds hebben we pizza's gehaald bij Domino's. Hier ontstond weer een conflict met Aidan. Hij luistert echt totaal niet naar mij, doet heel bijdehand en toont 0 respect naar mij. Dat vind ik echt nog heel erg lastig, omdat ik al zoveel geprobeerd heb, maar gewoon niet zo goed weet wat ik nu nog kan doen. Veel mensen zeggen dan tegen mij: "ach, nog 2 weken volhouden. Valt allemaal wel mee. Komt wel goed." Maar dat is zo makkelijk gezegd. Hij kan echt iedere minuut van de dag een discussie met mij aangaan, ook al gaat het over niets... Het is soms zo vermoeiend, dus misschien moet ik het toch nog een keer aanhalen bij Nigel en Jade.

Maandag, toen de kinderen op school waren, heb ik weer cadeautjes gefixt: een fotoblok van ons zessen, een boek over de coastal stijl voor in huis (voor Nigel & Jade) en een klein fotoboekje, die ik nog even in elkaar moet zetten.
Dinsdag ben ik aan de slag gegaan met een gepersonaliseerd memoryspel voor Ada met allemaal leuke foto's van de afgelopen 6 maanden. Het was veel werk, maar het is wel echt heel leuk geworden! Ik heb ook nog even een grote schoonmaak in het huis gedaan, want 's Avonds kwamen Nigel en Jade weer thuis. Ik heb een badhanddoek gekregen met allemaal Australische plaatsnamen erop en een Australië-sleutelhanger. Heel lief! En het is toch ook wel fijn dat ze weer thuis zijn!

Vandaag heb ik weer veel uitgezocht voor Nieuw-Zeeland, want het komt nu wel echt dichtbij allemaal! Over een maandje ben ik ook alweer in Nederland! Onze reis krijgt nu wel wat meer vorm, dus ik kijk er ook steeds meer naar uit natuurlijk!

Liefs, Milou

Great Ocean Road & Melbourne

Hoi allemaal,

De laatste weken in Australië breken nu toch echt aan. Zaterdag (de 9e) ben ik samen met Saartje, na haar werk, naar een waterpark geweest in Bli Bli met allerlei opblaasbare toestellen! Superleuk! De tijd ging wel heel snel voorbij (het waren ook maar 50 minuten)... Daarna heb ik opgepast op de kinderen, zodat Nigel en Jade uit eten konden. Na het eten heb ik samen met de kinderen een leuke danstalentenshow opgezet met dansbattles tussen Ariella en Aidan. Ik zat in de jury, samen met Ada, die zogenaamd al een professionele danseres was. Dat was echt heel leuk!

Zondag heb ik overdag lekker gezwommen en later in de middag ben ik met Saartje naar Noosa geweest. Ik vind dat nog steeds zo'n mooie plaats! Echt om van te genieten! We hebben hier weer samen gewandeld in het nationale park en ook nog even gezwommen in de fairy pools (rock pools). Ook heel gaaf en mooi!

Maandag lekker gewandeld met een frozen drink van de MacDonalds (een soort slush puppy voor 1 dollar). Ik ben toen naar een mooi uitzichtje gelopen. Weer zo'n heerlijk genietmomentje...

Woensdag was Nigel jarig, dus hebben we gezellig met z'n allen samen ontbeten toen hij thuiskwam van z'n nachtdienst. Daarna heb ik de kinderen naar school gebracht en toen ben ik lekker naar het strand gegaan. Lekker relaxen onder de brandende zon en afgekoeld in de zee. Daarna thuis in het zwembad gegaan om al het zand er weer af te krijgen. Heerlijk water, dat zal ik zeker gaan missen als ik terug ben in Nederland! Het was ook echt supermooi weer deze dag, waardoor ik helaas ook weer flink verbrand ben (ook al dacht ik me goed ingesmeerd te hebben...) 's Avonds zijn we gaan vissen met de kinderen en Nigel z'n ouders en hebben we samen gegeten bij een openbare barbecue. Een gezellige avond dus, voor Nigel z'n verjaardag.

Donderdagavond, Valentijnsdag, heb ik met Saartje doorgebracht. We hebben eerst samen gegeten en zijn daarna naar het backpackers hostel in Mooloolaba gegaan, want daar zat de neef van Saartje met 'n vriend. Zij zijn samen door Australië aan het reizen, dus daar hebben we nog gezellig mee gekletst.

Vrijdagochtend ben ik naar Melbourne gevlogen, waar ik Wieske zou meeten. Zij was iets eerder aangekomen, waardoor ze onze huurauto van Jucy al geregeld had en mij op kon pikken van het vliegveld. We zijn toen meteen doorgereden naar de Great Ocean Road. Een hele toeristische route en een absolute aanrader! Supermooie route langs de kust, maar ook door het land, door de bergen, met allerlei verschillende uitzichten. Echt heel gaaf! Het was wel een flinke rit, maar absoluut genoten! Onderweg hebben we een slaapplek geregeld op een camping in een soort caravan. Vrij primitief en heel koud, maar we hebben wel onder de koala's geslapen. Die zaten hier namelijk gewoon in de bomen. Dit is dus ook de eerste keer dat ik koala's in het wild heb gezien! Heel leuk, stond toch nog op m'n bucketlistje.

Zaterdag zijn we vroeg opgestaan om de rest van de Great Ocean Road nog te rijden (grotendeels). Heel veel gezien en echt superindrukwekkend allemaal. De 12 apostelen waren vooral ook heel gaaf om te zien! Je hebt dan al zoveel gezien op foto's van anderen, maar als je er zelf staat is het nog steeds indrukwekkend. Echt genoten van de hele route, lekker muziekje aan gehad. Alvast een voorproefje voor Nieuw-Zeeland. Echt genoten: mooi tripje! Toen zijn we nog naar de bekende gekleurde strandhuisjes geweest op Brighton Beach. Hele toeristische plek. Leuk om te zien. Daarna hebben we de auto ingeleverd en zijn we naar Melbourne city gegaan. Hier een hostel geregeld, wat helaas best duur was, maar gelukkig wel heel netjes en schoon, dus dat was prima verder. 's Avonds zijn we naar een Nederlands feestje geweest met Nederlandse muziek en dus ook veel Nederlandse mensen. Heel gezellig en vertrouwd.

Zondagochtend zijn we nog even de stad in geweest. Lekker ontbeten met een view en daarna de stad van boven gezien op het Skydeck van Eureka. Dit was een heel hoog gebouw, waar we een supermooi uitzicht hadden over de hele stad. Erg leuk dus. Daarna hebben we nog wat rondgelopen, wat winkeltjes gekeken en verrassend goede straatartiesten gezien. Heel tof! Ook zijn we nog een kerk in geweest, waar we een kaarsje aan hebben gestoken.
Daarna gingen we weer terug naar het vliegveld en hebben we dus weer afscheid moeten nemen. Maar gelukkig zie ik Wieske over 3 weken gewoon weer in Nieuw-Zeeland!!!! Heel veel zin in!

Liefs, Milou

De scholen zijn weer begonnen & de DONUT CHALLENGE

Hoi allemaal,

Donderdag nadat ik terugkwam van de Whitsundays hoefde ik nog niet te werken, omdat Nigel vrij was. Maar ik ben wel meegeweest met het wegbrengen van de kinderen, omdat er wat dingetjes veranderd zijn. Ada gaat nu namelijk naar de basisschool, dus niet meer naar Kindy. Het is echt heel schattig om haar in haar uniform te zien op de grote school. Ze vindt het heel leuk en praat al enthousiast over nieuwe vriendjes en vriendinnetjes die ze gemaakt heeft.
Ik heb de rest van de dag een beetje uitgerust, aangezien ik behoorlijk moe was na de boottrip op de Whitsundays.

Vrijdag was weer echt m'n eerste werkdag. Nadat ik de kinderen naar school had gebracht, ben ik zelf een nieuw kabeltje voor m'n telefoon gaan kopen (dat was echt nodig namelijk!) en heb ik nog gewinkeld in de Sunshine Plaza. Het kabeltje wat ik had gekocht had helaas de verkeerde USB-aansluiting, dus daarvoor moest ik nog terug op zondag.

Zaterdag heb ik ook weer een paar uurtjes op de kinderen gepast en na Saartjes werk zijn we met z'n tweeën Mount Ngungun gaan beklimmen en hebben we vanaf daar mooi de zonsondergang gekeken. Prachtig uitzicht en de wandeling/klim was ook goed te doen (ook daarna een gedeelte in het donker).
Zondag hebben we na Saartjes werk bij mij thuis spelletjes gespeeld en gezellig gekletst. In principe een rustig weekend gehad dus.

Maandag weer aan het werk, maar ik heb ook de tijd gehad om Nieuw-Zeeland verder uit te zoeken. Heel leuk om te doen en word er ook heel enthousiast van. Kijk er echt heel erg naar uit!
Dinsdagochtend ben ik met Ariella gezellig een iced chocolate gaan drinken bij een gezellig cafeetje. Daarna heb ik haar naar school gebracht en ben ik zelf naar de bioscoop gegaan, waar ik 'a star is born' gekeken heb. Leuke film, wel heel lang! Het was ook wat duurder, omdat de film gedraaid werd in een gold class zaal, waar ze dus hele luxe stoelen hadden, dus dat was wel een mooie ervaring. Sowieso al om in m'n eentje naar de bioscoop te gaan.

Woensdagavond was de kaartverkoop van Little Mix in de Ziggo Dome (woensdagochtend Nederlandse tijd), dus die hebben we mooi vanuit Australië kunnen regelen! Nog meer dingen om naar uit te kijken dus!!
Ariella is via een website ook begonnen met Nederlands leren. Echt grappig om te zien en horen en daar heb ik haar natuurlijk ook een beetje bij geholpen. Ze is sowieso geïnteresseerd in verschillende talen. Ze probeert tegelijkertijd ook Frans en Spaans te leren. Ariella is echt een mini-Milou in veel opzichten. Leuk om te zien. Herken mezelf wel echt in haar.

Donderdagavond heb ik lekker met Saartje pannenkoeken gegeten bij haar thuis en daarna hebben we samen gewinkeld in de Sunshine Plaza, waar ik ook meteen een cadeautje heb gekocht voor Nigel, want die is volgende week jarig. Het was wel echt moeilijk om iets te bedenken voor hem, maar heb een telefoonhouder voor in de auto gekocht en een grappig klein spelletje, wat ie kan spelen op z'n werk, als hij zich verveelt (en er dus niemand belt naar de alarmcentrale).

Vrijdag heb ik de kinderen naar school gebracht en ben ik daarna met Saartje naar Kenilworth gegaan. Daar is een bakkerij, waar ze een donut challenge hebben. Je moet dan proberen 1kg donut in je eentje naar binnen te werken. Je betaalt 20 dollar, maar als je 'm helemaal opkrijgt, krijg je je geld terug! We hadden maar anderhalf uur en het is dus helaas niet gelukt. Het was echt onmogelijk. Het werd op een bepaald moment zo lastig om door te blijven slikken. Saartje had 'm bijna helemaal op, maar kon ook echt niet meer en we hadden ook geen tijd meer, dus: helaas! Maar we hebben het in ieder geval geprobeerd en het is misschien ook wel gezonder dat we het niet op konden ;)

Laatst vroeg een vriendin van mij of ik het jammer vond dat het er bijna opzat of dat ik het wel prima vond. Toen besefte ik me ook dat ik het eigenlijk wel prima vond en dat ik er wel klaar mee ben. Er zijn steeds meer frustraties en irritaties, dus ik vind het ook wel goed als het voorbij is. Dan is het ook wel prima geweest (ook al ga ik een aantal mensen hier ook supererg missen natuurlijk). Ik kijk er ook wel gewoon naar uit om weer lekker vertrouwd in Venray te zitten met alle lieve mensen die ik daar ken en die mij kennen, waar ik 100% mezelf kan zijn en ik me dus ook echt THUIS voel. Maar ik ga sowieso eerst nog genieten van de dingen die ik hier nog mee mag maken, zoals Melbourne en de Great Ocean Road (volgende week) en natuurlijk Nieuw-Zeeland!!!! Heel veel zin in!

Oh en trouwens: ik waardeer het heel erg dat jullie m'n blog lezen en ik vind de reacties die jullie achterlaten ook superlief en word daar iedere keer weer heeeeeel vrolijk van. Het laat me echt inzien wat voor een mooie mensen ik om me heen heb. Shout out ook naar de familie van Tongeren!!!!!!

Liefs, Milou

De Wetsundays

Hoi allemaal,

Vorige week maandag kwam Mia, een vriendin van Ariella, logeren voor een paar nachtjes. Zij woont in Thredbo, waar mijn gastfamilie hiervoor dus ook woonden en daar zaten zij bij elkaar in de klas. Heel leuk dat ze elkaar nu zo konden zien in de laatste week van de schoolvakantie. Nigel was vrij, dus gingen we met z'n allen naar de Sunshine Plaza, waar Mia en Ariella hun nagels lieten doen en we verder hebben gekeken voor schoolschoenen en andere dingen die nog nodig waren.

Dinsdag zijn we op de boot van Nigel gaan varen met Aidan, Ada, Ariella, Mia en natuurlijk Nigel zelf. Het was supermooi weer, dus dat was echt heel leuk. Ik heb ook achter de boot gehangen op zo'n band (ik weet even niet hoe ze dat noemen) en dat was echt heel gaaf! Ik zou dat normaal niet zo snel doen, maar ik zag hoeveel plezier de kinderen erin hadden, dus ik wilde het ook proberen! Echt heel leuk was dat. Jammer genoeg wel weer lekker verbrand, maar een heerlijk dagje gehad. Thuis daarna ook weer lekker gezwommen in het zwembad. Heerlijk afkoelen.

Woensdag ging iedereen weg (playdates) en Mia werd weer weggebracht, dus ik had de hele middag om het huis schoon te maken, de was en de vaat te doen, etc. Prima dagje en met een muziekje aan heel goed te doen.

Donderdag was ik de hele dag met de kinderen en zij wilden graag thuisblijven, dus hebben we dat gedaan. Wat ik daar wel lastig aan vind, is dat ik af en toe discussies heb met Aidan, omdat hij wel vaker nergens zin in heeft en alleen maar thuis wil blijven en op z'n iPad wilt zitten. Ik probeer het dan echt goed te doen, maar het gaat gewoon niet meer. Ik heb al zoveel dingen geprobeerd en heb het nooit heel erg benadrukt in mijn blogs hier of zo, maar ben er wel heel eerlijk in: het aupair-leventje hier is echt niet zo perfect als het soms lijkt. Ik word er soms alleen maar onzeker van en als je je dan zo rot voelt, krijg je ook meer heimwee natuurlijk. Gelukkig heb ik dat gevoel niet al te vaak, maar het zijn wel echt ups en downs. Ik mag ook eigenlijk echt niet klagen, maar het laat me soms gewoon heel slecht voelen. Maar het komt allemaal wel goed uiteindelijk. Gelukkig heb ik de dag toch nog leuk kunnen maken thuis, door lekker te zwemmen met Ada en Ariella en ik heb samen met Ariella een dansje gemaakt op een liedje van Little Mix. Dat was ook wel echt heel erg leuk. Ariella kan ook wel echt supergoed dansen en als ze daar zo mee doorgaat, zie ik haar daar wel haar beroep van maken later. Is ook echt heel leuk om te zien en natuurlijk ook om het samen te kunnen doen! Nadat ik 's avonds ook nog naar de fitness was geweest met Saartje, kwam ze gezellig bij mij eten. We hebben toen ook onze 2-daagse tour op een boot in Whitsundays geboekt, waar we de zondag ook meteen naartoe gingen.

Vrijdag moest Saartje eerst werken, maar daarna zijn we samen naar Sunshine Plaza gegaan, waar we wat gewinkeld hebben en daarna zijn we ook nog even naar het strand in Mooloolaba geweest.
Zaterdag heb ik m'n tas ingepakt voor Whitsundays en het was Australia day! Dus 's avonds zijn Saartje en ik naar Brisbane gegaan, waar we een hostel hadden geboekt. Hier hebben we ook afgesproken met Esmee en zo hebben we met z'n 3en samen gegeten en naar het vuurwerk gekeken. Daarna zijn we nog uitgeweest, met nog wat andere Nederlanders die er ook waren. Niet tot al te laat, want de volgende ochtend vlogen we naar Proserpine, voor de Whitsundays! Je moet het maar eens opzoeken op internet: het ziet er SUPERMOOI uit! Lekker zonnig, met prachtige uitzichten over bizar helderblauw water. Echt een paradijs! Wij hadden alleen helaas de pech dat het regende..... en niet zo'n beetje ook! Het kwam echt met bakken uit de hemel. We sliepen zondagavond in een hostel, waar toevallig 2 Nederlandse jongens ook in onze kamer sliepen. Ik blijf het toch wel leuk vinden om Nederlanders tegen te komen, daar waar anderen er soms juist geen behoefte aan hebben. We zijn toen nog even naar een cafeetje geweest, maar lagen ook vrij vroeg weer in ons bed.

We hoopten stiekem dat de organisatie waarmee we op de boot zouden gaan, de tour zou cancellen, zodat we ons geld terugkregen (het was vrij prijzig namelijk)... omdat het weer echt zó slecht was. Als de organisatie het aflast, krijg je je geld terug namelijk, maar natuurlijk niet als je zelf besluit niet mee te gaan. Toch lieten ze de tour doorgaan.. en deze maandag werd dan ook echt de kutste dag van m'n leven. Allereerst natuurlijk omdat we de hele dag vol in de regen zaten, op een boot... de mooie uitzichten waren alles behalve mooi, het water was bruin in plaats van helderblauw, alles was nat en vies en stonk, ik raakte zo'n beetje onderkoeld, omdat ik steeds buiten in de regen zat en dan nog het ergste: ik was zeeziek en heb 2 keer moeten overgegeven. Ik heb me dus echt de hele dag slecht en kut gevoeld en ik wist niet wat ik met mezelf aan moest... 's Avonds werd de boot stilgelegd op een plek, waar het water iets rustiger was, dus de boot niet zo tekeer ging. Dit was een stuk beter en toen ik een korte warme douche had genomen en 'droge' kleren had aangetrokken, kon ik ook weer gewoon leuk meedoen met spelletjes die we deden. Ik had alleen totaal geen behoefte aan alcohol, maar dat was ook prima. De groep was verder wel gezellig en de 3 bemanningsleden waren ook echt wel leuk: Jay, Tash en de captain Ellen. Daarna ging ik naar m'n stapelbed, waar je spontaan claustrofobie van krijgt. Het regende ook nog steeds en het zou ook gaan onweren, dus ik lag sowieso niet echt prettig in bed. Ik heb dus ook heel slecht geslapen, door de regen en de onweer, maar de volgende ochtend voelde ik me wel een stuk beter. Daardoor was ik ook wat positiever ingesteld en kon ik er weer tegenaan! Het regende wel nog steeds, maar minder erg dan de dag ervoor. We hebben in de stromende regen gewandeld bij een waterval en toen het gestopt was met regenen, gingen we in onze wetsuits snorkelen! Dat was zo gaaf! Het was even wennen in het begin, maar uiteindelijk echt zo tof om te doen! Veel vissen gezien: wat grotere en wat kleintjes. Absoluut van genoten!! Jammer genoeg geen schildpadden gezien, maar het was alsnog een topervaring!

Daarna was het alweer tijd om terug te gaan naar Airlie Beach, waar we weer zouden overnachten in een hostel. Er was nog een kleine afterparty, maar daar kwamen niet zo veel mensen op af, dus zijn we buiten bij ons hostel gaan zitten (overdekt gelukkig), waar ook gewoon muziek was. Toevallig bij een Nederlandse vrouw, Karina, gaan zitten van 30 (ze leek echt jonger). Gezellig met haar gepraat over van alles en nog wat en ook de volgende dag hebben we nog met haar gepraat, want toen hebben we de hele dag op dezelfde plek zitten wachten tot onze bus naar het vliegveld ging. Gelukkig reed en vloog alles gewoon, want de dag ervoor was alles gecanceld door het slechte weer en de straten die blank stonden. Dit was deels nog het geval, maar niet zo erg dat ze het moesten cancellen gelukkig. Dus weer veilig naar huis: heel fijn!

Een apart tripje dus en zoals ik nu ook tegen iedereen zeg: het was een mooie bootervaring en alles was verder prima, maar ik heb niet het gevoel dat ik de Whitsundays heb gezien, dus ik moet nog een keer terugkomen, maar dan met mooi weer! ;)

Liefs, Milou

Dolfijnen spotten op North Stradbroke Island

Hoi allemaal,

Het zijn echt heel onregelmatige werktijden voor me op het moment. Maandag en dinsdag heb ik telkens een paar uurtjes opgepast, als Nigel bijvoorbeeld naar de tandarts moest. We vermaken ons dan ook prima in het zwembad of bij een speeltuin. Woensdag ben ik met de kinderen naar Caloundra geweest, waar ze lekker konden zwemmen in het zwembad bij het strand (op Kingsbeach). 's Middags kwam er een vriendje van Aidan langs, die ook bleef logeren. Nadat ik 's avonds weer vertrouwd bij de fitness was geweest met Saartje, gingen we naar de bowlingbaan, waar we weer unlimited konden bowlen voor 15 dollar. Was echt weer heel erg leuk!

Donderdag ben ik met de kinderen naar de bieb geweest en hebben we stofjes gekocht, waar Ariella een mooi tasje van heeft gemaakt, voor mij! Echt superlief en leuk! Daarna hebben we een klein spa-uurtje georganiseerd met lekkere handmassages en nagellakjes.
Tegenwoordig ga ik ook vaker na de fitness nog naar Saartje toe en we zijn nog lang niet uitgepraat, dus dat is altijd supergezellig!

Vrijdag was ik vrij en Saartje ook, dus gingen we samen al vroeg richting North Stradbroke Island. Heel mooi. We hebben daar lekker gewandeld, een prachtige route met mooie uitzichten op het helderblauwe water van de oceaan. Ook hebben we, toen we op een rots even pauze namen, dolfijnen, schildpadden en haaien gespot! Heeeeel gaaf om te zien. Ook echt een stuk of 20 dolfijnen bij elkaar!
Ook hebben we nog gezwommen en in de zon gelegen (verbrand, dat is minder)! Daarna hebben we de dag afgesloten in de Eat Street in Brisbane. Leuke tentjes met internationaal eten, allemaal ingericht in schipcontainers. Supergezellig sfeertje met live bands en andere optredens. Ik heb hier lekker vertrouwde poffertjes gegeten en Saartje en ik hebben een Belgische wafel met ijs, slagroom en o.a. chocoladesaus gedeeld. Echt superleuk opgezet allemaal en het was ook erg druk. Ik kwam nog een vader van een klasgenootje van Ada tegen en hij herkende mij ook. Heel grappig!

Zaterdag met Ariella en Jade een beetje gewinkeld voor schoolspullen van Ariella en zondag, na Saartjes werk, naar een cafeetje in Maroochydore geweest. Daarna hebben we pizza gehaald en deze opgegeten aan het strand in Mooloolaba. En toen was er alweer een week voorbij.....

Liefs, Milou